YOLUN AÇIK YOLCU...

Bir zamanlar sevdimdi sevildimdi çocuklarıyız biz memur çocukları. Bir yerden bir yere giderken, her defasında, hem ağlar hem gideriz yeni gelin misali.Her uğurlamada, gönlümün tellerine bir kuş konar da, giden dönene kadar tüner orada, sen düşün artık müziği. Her kuşun  temsil ettiği kişiye göre bir ses yükselir minik kalplerinden göğe, bütününden hemen her gün bir ders  çıkar bana oratoryo niyetine, demirden kalbimi dağlaya dağlaya, neydik ne olduklu, neden olduklu, buralara nasıl geldikli, ya sonralı, milyonlarca şarkılarlı.

      Kalbin rengi, herkeste aynı...

      Köşeye sıkışmışlık hissi çöreklenir her annenin uğurlamasına, bu her dilde aynıdır, anneler tutamaz göz yaşlarını, babalarsa içlerine akıtır vedalarda. Çocuklar doğdukları andan itibaren hep giden olacaklar ilk adımdan sonra...Bu kabulleniş haklı, gururlu, sevgi dolu, baştan sona iyi dileklerle dolu bir öpücük olur yavrunun yanağında, her yaşta ve nereye taşırsa, oraya yakışır üstelik...

         Kalplerini tüm çıplaklıklarıyla, avuçlarımıza koyan insanlarla kesişecektir yolumuz illaki.Sen,okuyan! Bu sözlerimi  yabana atma ayada hayat çizgimiz gün olup birleşecektir birbirine geçti miydi ellerimiz. Sıkı sıkı tutuşurken küçücük bir sıkıntıda, sarılmalarla kahkahaya evrilecek çok yarım nefes tam olacaktır hep birden göğsümüzde. Kuş olup uçar tüm sıkıntılar yeterki hisset sen, tahayyülünün nahoşluğuna bakıp; hayattan yediğin tokatların seni nasıl sen ettiğinin farkına varırsan,bir bir teşekkür eder, kucaklarsın her tökezlemeni....

           Memurların tayini çıkar, aile asker uğurlar, öğrenci uğurlar, evlat everir. Hayat hep bir gitmedir. Önemli olan gittiğin yere bir çiçek olarak varabilmektir. Çünkü her anne baba, evinden henüz adı konmamış en özel çiçeğini uğurlar. Kalbine güneş asar gibi gururla mis kokulu yanağına kocaman bir öpücük kondurarak. Çiçeğin adını sen koy yolcu...

          Gittiğin yerlere ilim götür, İrfan götür...

          *Tıpkı bize getirdiğin gibi. Bir şeyin ilmi o şeyle irtibat kurmak, irfanı ise o şeyle dost olmaktır...*

           Sen dostum, yarınların değerli cevherisin, kendinden verdikçe bebelere, pırlantalar olup saçılacaksın her yere...Yolun açık, gönlün hep böyle gür olsun...